Currumbin Wildlife Sanctuary Deel I!!

Heyhey!

Dit was het dan, de eerste week van mijn eerste vrijwilligersproject. Het was een fantastische week. Ik heb enorm veel nieuwe mensen ontmoet en veel nieuwe ervaringen opgedaan.

ZONDAGNAMIDDAG
Rond de middag kwamen 3 vriendinnen van Surfkamp naar Byron Bay. Ik had na Surfkamp contact blijven behouden met hen, en we besloten om nog eens af te spreken. Rond 11u30 kwamen Demi, Carmen en Fleur toe met de bus aan de bushalte. Ze moesten de shuttlebus om 1u al nemen naar hun volgende stop, dus we hebben niet veel tijd gehad om bij te praten. Ik was erg blij om hen nog eens terug te kunnen zien.
Rond 3u ging ik naar de plaatselijke Aldi (ja, die hebben ze hier ook!) en ik wachtte nog een uurtje tot Cait me kwam ophalen. Het hele gezin was van de partij. Scott, de vader is een chille kerel. Je kan met elk probleem naar hem gaan. Hij is Timmerman van beroep, Hij werkt voor een bepaalde periode niet meer en is nu huisvader. Hij zorgt voor de kinderen, kookt en klust. Hij zal ons ook voeren van en naar ons werk. Evie en Jed zijn de 2 schatten van kinderen. Met hen kon ik het meteen vinden, en zij mochten mij ook vanaf het begin. Ten slotte hadden we Cait, een supervriendelijke mama en keiharde zakenvrouw. Zij doet zowat het papierwerk van Currumbin Wildlife Sanctuary, de plaats waar ik 3 weken zal werken.
Na een tweetal uurtjes rijden en kennismaken pikten we Angelique (Angy voor de vrienden) op in Surfer’s Paradise. Daarna reden we naar het huis van Scott en Cait. Het is gelegen in een dal, in een erg rustige buurt. Ik kreeg de caravan, Angy een kamer in het huis. Ik was blij dat ik in de caravan mocht blijven. Ik heb een eigen Tv, een eigen koelkast, en ik heb mijn eigen badkamer in het huis. Luxe!
Na het avondeten ging ik snel slapen in mijn knusse caravan, want we moesten rond 8u vertrekken en ik was het niet echt meer gewoon om vroeg op te staan.

MAANDAG

We vertrokken rond 8u richting Currumbin. Het is een kwartiertje rijden naar het Wildlife Sanctuary. Toen we aankwamen kregen we ons eigen werkshirts, en begonnen we met een toer door het park. Ik was ervan geschrokken hoe groot het park was. We mochten al metteen op de foto met een koala, een slang en een kangeroe. Jaloers? TERECHT. Ik hing bijna letterlijk tijdens de hele toer aan de lippen van onze gids, die ook een vrijwilligster was. In het park werken ongeveer 200 vrijwilligers.
De toer duurde ongeveer 2u. Het was een van de weinige rondleidingen waarin ik geen enkele keer heb moeten geeuwen.

In de namiddag mocht ik bij de Koala fotostand gaan helpen. Ze ontvingen me heel vriendelijk. We mochten beginnen met al het voer (eucalyptus) van de koala’s te verversen. Het park heeft een 50tal koala’s, dus dat was al een redelijk grote klus. Het was onbeschrijfelijk om zo dicht bij deze wonderbaarlijke dieren te komen en ze zelf te mogen strelen. Ze blijven constant stilzitten (ze slapen ongeveer 19u per dag), maar eens je aankomt met verse blaadjes schieten ze in actie. Grappig als je ze van tak tot tak ziet springen!
Toen we klaarwaren met het voederen, was ik de enige vrijwilliger die overbleef. Een van de verzorgers gaf me dus een leuk klusje: de koala’s klei voederen. Ja, klei! Het helpt de dieren blijkbaar met het verteren van de moeilijk afbreekbare eucalyptus. Daar was ik dus een groot uur mee bezig, en ik had een stijve arm achteraf van constant een stuk klei in de lucht te houden :p Het was wel een mooie gelegenheid om de dieren eens van dichtbij te kunnen zien en te strelen. Ze grepen regelmatig naar mijn hand, en ik heb er enkele wondjes aan overgehouden.
‘s Avonds kregen we nog een lekker avondmaal van Scott en daarna gingen we naar bed.

DINSAG

We vertrokken opineuw rond 8u naar ons werk. Het leuke aan dit project is dat ze proberen om onze dagen zoveel mogelijk te varieren. Zo zullen we bijvoorbeeld geen 2 dagen na elkaar hetzelfde doen.

Vandaag stond er education op het programma. We moesten de vogelkooi uitkuisen en de vogels voederen. In de kooi dat wij moesten uitkuisen zaten 4 vogels: Alex (rainbow lorikeet), Woody and Wally (Gellah) en Yella (Yellow-tailed black Cockatoo). Het zijn heel tame vogels en het wijfje van de Gellahs, Wally, had een oogje op mij en kwam meteen op mijn schouder zitten. Ze is er niet van gegaan gedurende de hele tijd dat we in de kooi waren. Ik vond het omgaan met de vogels het leukste.

In de namiddag hadden we Horticulture. Dat was werken in de serres. We liepen eerst een halfuur verloren in het park en uiteindelijk vonden we de serres. Het was erg warm dus het was niet zo aangenaam om er te werken. We moesten kleine eucalyptusplantjes planten, onkruid wieden en water geven.

Na het werk was ik eens gaan kijken om een Australisch Simkaartje te kopen voor mijn gsm, zodat ik regelmatig op het internet kon gaan. Ik kocht een kaartje, maar dat bleek dan uiteindelijk de verkeerde grootte te zijn, dus ik mocht de volgende dag teruggaan.

WOENSDAG

Oh nee. Opstaan om 3u45, vertrekken om 4u30. Vandaag stond Gumcutting op het schema. We mochten dus met 2 parkwachters, Bruno en Brett, Op hun dagelijkse ronde naar de plantages om eucalyptus te verzamelen. Onze eerste stopplaats was op een nieuwe plantage. De plantjes waren allemaal nog redelijk klein en onze job was om het gras rond de plantjes af te rijden, onkruid te wieden en nieuwe plantjes te planten. Het begon plots te regenen dus we moesten schuilen. De regen kwam in vlagen, dus we schoten bijna niet op. Rond 8u besloten we om terug te gaan naar het Sanctuary en iets later vertrokken we richting Brisbane, naar een andere plantage. Hier begonnen we eucalyptus te plukken voor de koala’s in het park. Die beestjes kunnen veel eten hoor!
Onze dag was redelijk vroeg gedaan. Gelukkig maar, want het was zwaar werk en we waren redelijk moe.
Na het werk sprong ik nog even binnen in de shop om mijn Simkaartje in te wisselen. Eindelijk had ik een kaartje dat in mijn gsm paste. Toen we thuis kwamen activeerde ik het Simkaartje online en probeerde er geld op te zetten. Scott en ik probeerden ongeveer 3u, maar tevergeefs. Het lukte maar niet. Ik besloot om de volgende dag terug naar de shop te gaan om info te vragen.

DONDERDAG

In de morgen mochten we opnieuw de vogelkooi bij de ingang uitkuisen. Wally was blij om mij terug te zien en kwam meteen terug op mijn schouder zitten en kusjes te geven. We mochten ook de slangen en de padden en kikkers eten geven. Glibberige beestjes. De padden moest je een krekel voor hun neus houden en dan plots hapt die naar je hand. Best verschieten.

In de namiddag mocht ik in het dierenhospitaal werken in het park. Ik heb dit met veel plezier gedaan. We mochten kooien uitkuisen van zieke of gekwetste dieren, voederen en kijken naar hun operaties. Ik mocht ook een Echidna (miereneter met stekels) vasthouden, wat echt magisch was voor mij. Ik heb echt genoten van deze namiddag. De verzorgers en andere vrijwilligers waren echt heel vriendelijk.

Na het werk ging ik opnieuw naar de shop, in de hoop dat de man van de winkel mij kon helpen met het herladen van mijn Simkaartje. Hij had echter geen idee wat er verkeerd ging en gaf dus maar mijn geld terug.

Ik vertelde het aan Scott in de auto en hij beslisste om naar een Vodafone-winkel te gaan. De man van de winkel wist me te vertellen dat het Simkaartje dat ik had helemaal niet bedoeld was om in een gsm te steken. Zucht. En daar heb ik zo lang op zitten zoeken. Maar goed, ik kocht een nieuw kaartje en herlaadde het. Zo lukte het me toch om deze blog te schrijven en te uploaden.

VRIJDAG

Vandaag stond Birdfeeding op het schema. Ik heb de ganse dag in de keuken gespendeert en af en toe mochten we naar de vogelkooien die verspreid waren over het park om de vogels te voederen. Het was een erg lastige dag en ‘s avonds voelde ik het serieus in mijn voeten dat ik de hele dag had rechtgestaan en rondgelopen.

Vandaag vertrok Cait ook naar Nieuw-Zeeland voor een congres van een hele hoop dierentuinen. Ze kwam pas de maandagavond terug dus we moesten het weekend doorbrengen zonder haar.

ZATERDAG
Zaterdag was een lekker relax-dagje.
Het weer was eindelijk weer redelijk goed, na een hele week van regen.
We gingen samen inkopen doen, Jed en ik gingen samen skateboarden en ik hielp Scott wat met het huishouden.
‘s Avonds speelde ik nog wat met de kinderen en we keken nog enkele films.
Voor de rest valt er niet veel te vertellen over deze dag.

ZONDAG

We vertrokken vroeg in de morgen op een dagtrip. We hadden allemaal ons skateboard bij en maakten een lange tocht op de dijk. Tegen de middag gingen we frietjes eten in een dorpje waardoor we passeerden. Tegen 3u in de namiddag waren de kinderen zo moe dat we terug moesten keren.
Toen we terug thuis kwamen hielp ik Scott nog wat met het snoeien van de grote boom op de oprit. We wierpen alle takken op 1 grote hoop en staken die dan ‘s avonds in brand. Scott speelde wat op zijn gitaar en we aten hot dogs.
Het was een mooie, maar lastige dag geweest.

Ziezo bloggertjes, dit was het dan voor deze week. Foto’s zal ik binnenkort uploaden.
Indien jullie op de hoogte willen gehouden worden van mijn avonturen in het Currumbin Wildlife Sanctuary, check dan zeker mijn blog eens volgende week voor een nieuw verslag!