Surfkamp deel 2 + Byron Bay!!
Blijf op de hoogte en volg Jelle
23 Maart 2014 | Australië, Callala Bay
Hey beste bloggertjes!
Hier ben ik alweer met een verslag van deze week!
ZATERDAG
Zoals in mijn vorig verslag te lezen was, had ik een serieuze busrit voor de boeg. We zijn de vrijdagavond vertrokken en stonden rond 1u 's ochtends in panne op de autostrade, wat onze busrit nog 2u verlengde. Juj.
Bijkomende dat het ijskoud was in de bus ( de airco deed het jammergenoeg wel nog en de chauffeur had het waarschijnlijk te warm), kon ik geen oog dichtdoen gedurende de hele rit.
Rond 11u kwamen we uiteindelijk aan in Yamba. Ik merkte metteen al wat voor dorpje het was. Het ademde rust uit. Dat sprak me wel aan, aangezien ik net van het mierennest Sydney kwam :p
Eenmaal aangekomen checkten we in in Yamba YHA, een hostel waar er redelijk wat jongeren verbleven. Het is het enige hostel in Yamba. Men wil voorkomen dat Yamba beroemd wordt, zoals Byron Bay. Eigenlijk is Yamba beter dan Byron, maar men heeft het stadje zo goed kunnen verbergen dat er bijna geen toeristen zijn.
Huizen in Yamba zijn miljoenen waard. Aangezien men geen gebouwen meer mag bijzetten, zijn de prijzen dus flink de hoogte in geschoten.
Ik ging nog naar de plaatselijke supermarkt, dronk nog wat met mijn nieuwe vrienden en kroop dan vroeg in mijn bed, want ik was kapot van de busrit.
ZONDAG
Ik sprong uit mijn bed, vloog in mijn zwemkleren, pikte een board uit de ruime selectie van de hostel en rende naar het strand. Wacht.. welk strand? Yamba heeft wel 12 verschillende stranden. Allemaal in een andere richting, dus er is altijd wel een geschikt strand zonder wind om te surfen. Ik ging dus terug naar de receptie en vroeg welk strand ze met dit weer aanraadden. Het was slechts 5 min wandelen!
Toen ik aankwam op het strand moest ik toch wel even slikken bij het zien van de golven. Ietsje groter dan Seven Mile Beach haha :p
Maar ik was vastberaden om ze te kunnen nemen. Onvoorstelbaar hoeveel keer ik ge'nosedive'd heb (met plank en al overkop gaan). Uiteindelijk na ontelbaar keren proberen was het me gelukt om een paar 'kleinere' golfjes te nemen.
Niet ver van het strand was er een bar waar ik iets gegeten heb en metteen daarna ging ik terug naar het strand, waar ik nog enkele uurtjes op het strand gelegen heb. Surfen maakt je moe hoor! :p
Tegen de vooravond keerde ik terug naar de hostel waar het pokernight was. Ik moest gewoon meedoen! Ik was veruit de jongste aan de tafels, maar hield het toch uit om niet als eerste zonder chips te vallen! Ik viel als 2e af.
MAANDAG
In de ochtend hadden we een surfles van Shane, een surfcoach van de hosstel. Hij verbeterde mijn techniek zodat ik ietwat grotere golven kon nemen. Hij was echt een goeie leraar.
Tegen de middag was het tijd voor Shane's World famous Tour, of zo noemde hij het toch zelf. Het was wel heel grappig. We reden rond in een oud busje dat op het punt stond uit elkaar te vallen. Hij toonde ons de verschillende stranden, wat er goed en slecht was aan de stranden, enzovoort. Een strand in Yamba was voor hem 'crowded' als er 3 mensen op liepen. Dit toont hoe goed dit stadje is stilgehouden.
We zijn verder nog gaan cliffdiven van 8, 10 en 12 meter hoog. Van de 12 meter moest Shane me toch een duwtje geven haha.
We gingen ook nog piranha's voederen, we reden langs het huis van Mr Billabong, en er werd ons verteld dat Orlando Bloom 2 weken eerder daar had verbleven.
's avonds had ik een lang skypegesprek met mama, wat toch wel eens goed deed, en daarna kroop ik mijn bed in.
Als je je een voorbeeld kan inbeelden van een tropisch paradijs.. dit zit er erg dicht bij. Hier wil ik later erg graag nog eens terugkomen.
DINSDAG
Precies alsof ik nog niet genoeg in die verdraaide bus had gezeten, was het om 9u alweer tijd om afscheid te nemen van Yamba, met spijt in het hart.
Na een rit van een 2tal uur kwamen we aan op de eindbestemming van mijn 10dagen lang surfkamp: Byron Bay. Het is een erg mooi stadje, maar zoals Shane had verteld, erg toeristisch.
We verbleven in Byron Bay YHA, ergens in het stadscentrum. De hostel was erg leuk ingericht. 2 verdiepen met kamers rond het zwembad en de eetruimte. Het meisje van de receptie was nederlands dus ik kon haar gemakkelijk vragen stellen.
Die dag ging ik Byron wat verkennen. Het eerste waaraan ik dacht was eten. Daarna kocht ik een klein skateboardje, zo kon ik me gemakkelijker verplaatsen. Ook ging ik het strand nog even verkennen. En ja hoor, veel volk..
's avonds ben ik nog iets lekkers gaan eten met een paar mensen van in de kamer in de plaatselijke nachtclub: "The Cheeky Monkeys". Eenmaal we klaar waren met eten mochten we op tafel beginnen dansen. Vreemde gewoontes, die Aussies.
WOENSDAG
Ik was er als de kippen bij om 's ochtends vroeg te gaan surfen. Ik dacht "hoe vroeger, hoe minder volk op het strand." De receptie ging maar om 8u open dus daar ging mijn plan.
Tegen 8u30 zat ik in het water. Ik merkte al metteen dat de golven minder hoog waren dan in Yamba, maar wat een kracht! Je voelde je iedere keer meegesleurd worden als een golf passeert. Uiteindelijk graakte ik toch voorbij de zone waar de golven omslaan en probeerde wat golven te vangen. Er waren echter al veel mensen op het water en ook voor surfers gelden er voorrangsregels. En die ben ik al half vergeten, dus wachtte ik maar op een plekje waar niemand surfte.
Het lukte me aardig goed, in tegenstelling tot Yamba.
Ik bleef het grootste deel van de dag op het water (met een tussenstop voor het eten welliswaar), en tegen de avond pikte ik mijn valies op in de hostel, want het surfkamp was afgelopen en dus moest ik ook verhuizen naar een ander hostel: The Arts Factory.
De afstand naar The Arts Factory was ongeveer 20min stappen. Met een vallies en rugzak. Niet vanzelfsprekend!
De hostel was wel de moeite waard. Het ademde een sfeer uit van relaxen, en het is allemaal jeugd die er verblijft. Het uitgaansleven blijkt er ook geweldig te zijn. Ze hebben een grote bar in de lounge-area en nog geen 20m van de hostel is een 'brewery', die tegelijk ook een jongerencafe is. Ik was echter te moe van het surfen om nog uit te zetten, dus kroop ik maar in mijn bed.
DONDERDAG
Deze dag besloot ik te besteden aan volledige rust. Ik lag wat aan het zwembad, las het reisboek dat mijn grootouders me cadeau gegeven hadden en maakte een plan voor de volgende dag. Ik vernam in de namiddag dat er in Byron nog een lokaal marktje was dus ging ik daar ook nog even naar toe.
'S avonds moest ik toch eens ondervinden hoe het nachtleven er was. Ik bleef tot heel laat op en genoot achteraf van een diepe slaap.
VRIJDAG
Tijd om mijn plannen waar te maken. Ik nam een van de surfboards die ze in de lodge verhuurden en.. merkte dat het aan het regenen was. Maar echt met bakken. Daar gingen mijn plannen voor de dag.
In de namiddag stopte het echter met regenen en dan besloot ik om toch te gaan surfen, en de plannen die ik voor de namiddag had gemaakt, te verschuiven naar de volgende dag.
'S avonds kwam een vriend die ik ontmoet had in mijn vorig hostel me opzoeken en we gingen samen naar The Cheeky Monkeys. Om op tafel te dansen. Haha.
ZATERDAG
Het zonnetje scheen, en ik besloot om naar het strand te gaan. Zonder surfboard deze keer, ik wilde eens zien of ik nog zonder kon zwemmen.
'S middags ging ik in een lekker restaurantje eten en daarna keerde ik terug naar mijn hostel om mijn rugzak te pakken voor de namiddag.
Hier was het laatste plan dat ik nog wilde doen voor ik Byron achter me liet: in mijn reisboek had ik gelezen dat de vuurtoren van Byron zich op het meest oostelijke deel van het Australisch vasteland bevond. Ik moest dat toch eens gezien hebben!
Nooit verwacht dat het zo lang stappen was. Een hele berg omhoog. Ik heb er zeker 1,5u over gedaan. Had ik dat geweten was ik niet op mijn slepers gegaan.
Eenmaal boven had je een prachtig uitzicht, met een diep klif onder je. Je kon langs weerszijden de stranden van Byron zien. Het was zeker de moeite waard.
De tocht naar beneden ging iets vlotter, ik had eraan gedacht om mijn skateboardje mee te nemen en dus zoefde ik naar beneden.
In The Arts Factory was het cocktail-night aan het zwembad. Daar heb ik nog eventjes van een koele cocktail genoten en kroop dan in mijn bed, want de volgende dag moest ik uitchecken.
ZONDAG
Ik checkte uit rond 10u, en liep terug met mijn valies de heeeeeele weg terug. Op 3/4e van de afstand bessefte ik plots dat mijn handdoek nog aan het drogen was in de hostel. Ik kon mezelf wel wat aandoen. Ik opnieuw naar de hostel slenteren, mijn handdoek nemen en terug naar Byron.
Rond de middag had ik afgesproken met een paar meisjes die ik had leren kennen op surfkamp. Ik wilde echter niet de hele tijd rondslenteren met mij bagage, dus had ik het geniale idee (ik weet het, kheb zo mijn momenten) om een kluisje te huren bij de hostel waar ik eerder verbleef (Byron Bay YHA) en liet mijn grief daarin achter.
Hier eindigt mijn verslag van deze week! Rond 4u deze middag word ik opgepikt door Cait, de verantwoordelijke van mijn eerste project: MADE.
Willen jullie weten hoe mijn eerste week van dit project me bevallen is? Kijk dan alvast uit naar mijn volgende verslag dat volgend weekend uitkomt!
Tot dan!!!
Hier ben ik alweer met een verslag van deze week!
ZATERDAG
Zoals in mijn vorig verslag te lezen was, had ik een serieuze busrit voor de boeg. We zijn de vrijdagavond vertrokken en stonden rond 1u 's ochtends in panne op de autostrade, wat onze busrit nog 2u verlengde. Juj.
Bijkomende dat het ijskoud was in de bus ( de airco deed het jammergenoeg wel nog en de chauffeur had het waarschijnlijk te warm), kon ik geen oog dichtdoen gedurende de hele rit.
Rond 11u kwamen we uiteindelijk aan in Yamba. Ik merkte metteen al wat voor dorpje het was. Het ademde rust uit. Dat sprak me wel aan, aangezien ik net van het mierennest Sydney kwam :p
Eenmaal aangekomen checkten we in in Yamba YHA, een hostel waar er redelijk wat jongeren verbleven. Het is het enige hostel in Yamba. Men wil voorkomen dat Yamba beroemd wordt, zoals Byron Bay. Eigenlijk is Yamba beter dan Byron, maar men heeft het stadje zo goed kunnen verbergen dat er bijna geen toeristen zijn.
Huizen in Yamba zijn miljoenen waard. Aangezien men geen gebouwen meer mag bijzetten, zijn de prijzen dus flink de hoogte in geschoten.
Ik ging nog naar de plaatselijke supermarkt, dronk nog wat met mijn nieuwe vrienden en kroop dan vroeg in mijn bed, want ik was kapot van de busrit.
ZONDAG
Ik sprong uit mijn bed, vloog in mijn zwemkleren, pikte een board uit de ruime selectie van de hostel en rende naar het strand. Wacht.. welk strand? Yamba heeft wel 12 verschillende stranden. Allemaal in een andere richting, dus er is altijd wel een geschikt strand zonder wind om te surfen. Ik ging dus terug naar de receptie en vroeg welk strand ze met dit weer aanraadden. Het was slechts 5 min wandelen!
Toen ik aankwam op het strand moest ik toch wel even slikken bij het zien van de golven. Ietsje groter dan Seven Mile Beach haha :p
Maar ik was vastberaden om ze te kunnen nemen. Onvoorstelbaar hoeveel keer ik ge'nosedive'd heb (met plank en al overkop gaan). Uiteindelijk na ontelbaar keren proberen was het me gelukt om een paar 'kleinere' golfjes te nemen.
Niet ver van het strand was er een bar waar ik iets gegeten heb en metteen daarna ging ik terug naar het strand, waar ik nog enkele uurtjes op het strand gelegen heb. Surfen maakt je moe hoor! :p
Tegen de vooravond keerde ik terug naar de hostel waar het pokernight was. Ik moest gewoon meedoen! Ik was veruit de jongste aan de tafels, maar hield het toch uit om niet als eerste zonder chips te vallen! Ik viel als 2e af.
MAANDAG
In de ochtend hadden we een surfles van Shane, een surfcoach van de hosstel. Hij verbeterde mijn techniek zodat ik ietwat grotere golven kon nemen. Hij was echt een goeie leraar.
Tegen de middag was het tijd voor Shane's World famous Tour, of zo noemde hij het toch zelf. Het was wel heel grappig. We reden rond in een oud busje dat op het punt stond uit elkaar te vallen. Hij toonde ons de verschillende stranden, wat er goed en slecht was aan de stranden, enzovoort. Een strand in Yamba was voor hem 'crowded' als er 3 mensen op liepen. Dit toont hoe goed dit stadje is stilgehouden.
We zijn verder nog gaan cliffdiven van 8, 10 en 12 meter hoog. Van de 12 meter moest Shane me toch een duwtje geven haha.
We gingen ook nog piranha's voederen, we reden langs het huis van Mr Billabong, en er werd ons verteld dat Orlando Bloom 2 weken eerder daar had verbleven.
's avonds had ik een lang skypegesprek met mama, wat toch wel eens goed deed, en daarna kroop ik mijn bed in.
Als je je een voorbeeld kan inbeelden van een tropisch paradijs.. dit zit er erg dicht bij. Hier wil ik later erg graag nog eens terugkomen.
DINSDAG
Precies alsof ik nog niet genoeg in die verdraaide bus had gezeten, was het om 9u alweer tijd om afscheid te nemen van Yamba, met spijt in het hart.
Na een rit van een 2tal uur kwamen we aan op de eindbestemming van mijn 10dagen lang surfkamp: Byron Bay. Het is een erg mooi stadje, maar zoals Shane had verteld, erg toeristisch.
We verbleven in Byron Bay YHA, ergens in het stadscentrum. De hostel was erg leuk ingericht. 2 verdiepen met kamers rond het zwembad en de eetruimte. Het meisje van de receptie was nederlands dus ik kon haar gemakkelijk vragen stellen.
Die dag ging ik Byron wat verkennen. Het eerste waaraan ik dacht was eten. Daarna kocht ik een klein skateboardje, zo kon ik me gemakkelijker verplaatsen. Ook ging ik het strand nog even verkennen. En ja hoor, veel volk..
's avonds ben ik nog iets lekkers gaan eten met een paar mensen van in de kamer in de plaatselijke nachtclub: "The Cheeky Monkeys". Eenmaal we klaar waren met eten mochten we op tafel beginnen dansen. Vreemde gewoontes, die Aussies.
WOENSDAG
Ik was er als de kippen bij om 's ochtends vroeg te gaan surfen. Ik dacht "hoe vroeger, hoe minder volk op het strand." De receptie ging maar om 8u open dus daar ging mijn plan.
Tegen 8u30 zat ik in het water. Ik merkte al metteen dat de golven minder hoog waren dan in Yamba, maar wat een kracht! Je voelde je iedere keer meegesleurd worden als een golf passeert. Uiteindelijk graakte ik toch voorbij de zone waar de golven omslaan en probeerde wat golven te vangen. Er waren echter al veel mensen op het water en ook voor surfers gelden er voorrangsregels. En die ben ik al half vergeten, dus wachtte ik maar op een plekje waar niemand surfte.
Het lukte me aardig goed, in tegenstelling tot Yamba.
Ik bleef het grootste deel van de dag op het water (met een tussenstop voor het eten welliswaar), en tegen de avond pikte ik mijn valies op in de hostel, want het surfkamp was afgelopen en dus moest ik ook verhuizen naar een ander hostel: The Arts Factory.
De afstand naar The Arts Factory was ongeveer 20min stappen. Met een vallies en rugzak. Niet vanzelfsprekend!
De hostel was wel de moeite waard. Het ademde een sfeer uit van relaxen, en het is allemaal jeugd die er verblijft. Het uitgaansleven blijkt er ook geweldig te zijn. Ze hebben een grote bar in de lounge-area en nog geen 20m van de hostel is een 'brewery', die tegelijk ook een jongerencafe is. Ik was echter te moe van het surfen om nog uit te zetten, dus kroop ik maar in mijn bed.
DONDERDAG
Deze dag besloot ik te besteden aan volledige rust. Ik lag wat aan het zwembad, las het reisboek dat mijn grootouders me cadeau gegeven hadden en maakte een plan voor de volgende dag. Ik vernam in de namiddag dat er in Byron nog een lokaal marktje was dus ging ik daar ook nog even naar toe.
'S avonds moest ik toch eens ondervinden hoe het nachtleven er was. Ik bleef tot heel laat op en genoot achteraf van een diepe slaap.
VRIJDAG
Tijd om mijn plannen waar te maken. Ik nam een van de surfboards die ze in de lodge verhuurden en.. merkte dat het aan het regenen was. Maar echt met bakken. Daar gingen mijn plannen voor de dag.
In de namiddag stopte het echter met regenen en dan besloot ik om toch te gaan surfen, en de plannen die ik voor de namiddag had gemaakt, te verschuiven naar de volgende dag.
'S avonds kwam een vriend die ik ontmoet had in mijn vorig hostel me opzoeken en we gingen samen naar The Cheeky Monkeys. Om op tafel te dansen. Haha.
ZATERDAG
Het zonnetje scheen, en ik besloot om naar het strand te gaan. Zonder surfboard deze keer, ik wilde eens zien of ik nog zonder kon zwemmen.
'S middags ging ik in een lekker restaurantje eten en daarna keerde ik terug naar mijn hostel om mijn rugzak te pakken voor de namiddag.
Hier was het laatste plan dat ik nog wilde doen voor ik Byron achter me liet: in mijn reisboek had ik gelezen dat de vuurtoren van Byron zich op het meest oostelijke deel van het Australisch vasteland bevond. Ik moest dat toch eens gezien hebben!
Nooit verwacht dat het zo lang stappen was. Een hele berg omhoog. Ik heb er zeker 1,5u over gedaan. Had ik dat geweten was ik niet op mijn slepers gegaan.
Eenmaal boven had je een prachtig uitzicht, met een diep klif onder je. Je kon langs weerszijden de stranden van Byron zien. Het was zeker de moeite waard.
De tocht naar beneden ging iets vlotter, ik had eraan gedacht om mijn skateboardje mee te nemen en dus zoefde ik naar beneden.
In The Arts Factory was het cocktail-night aan het zwembad. Daar heb ik nog eventjes van een koele cocktail genoten en kroop dan in mijn bed, want de volgende dag moest ik uitchecken.
ZONDAG
Ik checkte uit rond 10u, en liep terug met mijn valies de heeeeeele weg terug. Op 3/4e van de afstand bessefte ik plots dat mijn handdoek nog aan het drogen was in de hostel. Ik kon mezelf wel wat aandoen. Ik opnieuw naar de hostel slenteren, mijn handdoek nemen en terug naar Byron.
Rond de middag had ik afgesproken met een paar meisjes die ik had leren kennen op surfkamp. Ik wilde echter niet de hele tijd rondslenteren met mij bagage, dus had ik het geniale idee (ik weet het, kheb zo mijn momenten) om een kluisje te huren bij de hostel waar ik eerder verbleef (Byron Bay YHA) en liet mijn grief daarin achter.
Hier eindigt mijn verslag van deze week! Rond 4u deze middag word ik opgepikt door Cait, de verantwoordelijke van mijn eerste project: MADE.
Willen jullie weten hoe mijn eerste week van dit project me bevallen is? Kijk dan alvast uit naar mijn volgende verslag dat volgend weekend uitkomt!
Tot dan!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
