Laatste week CVA + Cairns!!
Blijf op de hoogte en volg Jelle
14 Mei 2014 | Australië, Warwick
Geef toe, de tijd vliegt toch voorbij? Hier ben ik alweer met een nieuw verslag!
Mijn laatste week bij het conservation team, gevolgt door de trip naar mijn laatste bestemming: Cairns!
Enjoy!
MAANDAG
Opnieuw vroeg uit de veren, klaar voor de laatste week Conservation work! We waren nog met 3 vrijwilligers. Rio, een japanese kerel die amper Engels sprak, Lavender, een chinees meisje dat iets beter Engels sprak en mijzelf. Tot onze grote verbazing kwam Doug ons opnieuw oppikken. Het was zijn 3e week op verplaatsing, wat erg ongewoonlijk was. We gingen op weg naar Warwick, waar we de week zouden spenderen werkend in lokale parken en op kleine stukken prive land rond de Condamine river.
Na een 2tal uur rijden kwamen we toe op een caravanpark net naast de snelweg, wat al wilde zeggen dat het redelijk luid zou zijn. Bijkomende dat de cabin waarin we verbleven uitermate klein was. Maar goed, we hadden de cabin enkel nodig om te slapen en koken, dus dat maakte niet zoveel uit.
In de namiddag ontmoetten we Dawn, een vrouw die we vorige week ook al hadden gezien. Zij zou de hele week samen met ons werken in de parken langs de Condamine river.
Aangezien we daar toch al waren en de trailer bij ons hadden, konden we evengoed al beginnen. Een tijd geleden hadden enkele kinderen nieuwe bomen aangeplant en wij zouden de plaatsen waar die boompjes stonden opnieuw zichtbaar maken, want er waren er veel verdwenen door de mensen van het stad die het gras afmaaiden. Ironisch is dat ik een foto te zien kreeg van de burgemeester van Warwick die trots poseert bij het aanplanten van de nieuwe boompjes, en dan een tijd later de mensen van het stad ze gewoon laat afmaaien.
Nu goed, we hadden in totaal een 300tal nieuwe bomen en planten bij, en die gingen allemaal de grond in.
Veel hadden we niet gedaan vandaag, wat onkruid gewied en water gegeven, maar dat was het zowat.
Na de korte werkshift gingen we rondrijden op de rand van Warwick, op de hoop om koala's te spotten. We zagen een hoop walabi's, maar helaas geen koala.
s' Avonds hadden we nog wat plezier in de veel te kleine keuken met het materiaal dat niet degelijk werkt en daarna doken we onder de dekens.
DINSDAG
De temperatuur was blijkbaar gezakt tot 1°C deze nacht, en ook in de ochtend was het nog onaangenaam fris.
We maakten ons klaar en reden daarna naar het hoofdpark van Warwick.
De hele dag bestond uit het uittrekken van onkruid, kleine 'patches' maken rondom de boompjes die er al stonden en eventueel nieuwe planten zoals Lemandra (waarschijnlijk verkeerd geschreven) of ook wel het 'iron grass' genaamd, te planten. Het kreeg deze bijnaam omdat het en verschrikkelijk taaie plant is en kan overleven in barre omstandigheden.
Moest je denken dat wij die bomen en planten planten om de esthetische waarde van het park te verhogen, zit je verkeerd. Het probleem met rivieren is dat ze verbreden. De wortels van de bomen die wij planten zullen hopelijk dit proces vertragen of zelf zo goed als stoppen.
Na het werk gingen we opnieuw rondrijden, maar aangezien we allemaal redelijk moe waren besloot Doug om het een dag te noemen (dit klinkt niet goed in het Nederlands haha 'let's call it a day') en we besloten om terug te keren naar het karavan park.
WOENSDAG
Opnieuw een plantastische dag voor de boeg, de zon was er vroeg bij dus de kille ochtendtemperatuur was toch aangenaam om in te werken. Rond 10u kwam onze nieuwe teamleader toe.
Doug moest jammergenoeg terugkeren naar Brisbane, en hij werd afgelost door Jono, een zuiver Australische, energieke kerel met een gezond gevoel voor humor.
We namen afscheid van Doug, leerden Jono kennen en gingen dan terug aan de slag. We zaten ondertussen al enkele kilometers verder en hadden al op 3 verschillende plaatsen langs de rivier gewerkt. Maar er was nog veel te doen.
Daar Doug meer geinteresseerd was in de natuur rondom Warwick, wilde Jono eens rondkijken in het stad na het werk. We gingen shoppen, ik mocht zelf enkele biertjes kopen voor 's avonds (wat normaal niet toegelaten was maar hij zou een oogje dichtknijpen haha)
Ook Jono was een schitterende kok. Zelf met het beperkte materiaal dat we ter onzer berschikking hadden toverde hij een heerlijk avondmaal tevoorschijn.
DONDERDAG
Vandaag zou waarschijnlijk de zwaarste dag van de week worden. Met nog een 150-200 planten te gaan moesten we een extra tandje bijsteken. Tegen 10u kregen we versterking van enkele mensen van in het CVA-kantoor in Brisbane, dus het was al iets meer te doen.
We werkten vandaag voornamelijk op prive-grons van een boer. Dawn's job is onder andere ook om rond te gaan bij de boeren om te vragen of ze een stukje van hun land dat tegen de rivier ligt, zouden willen omzetten tot bufferzone, zodat de rivier niet ongecontroleerd kon verbreden. Op die bufferzones hebben we de hele dag nieuwe planten aangeplant.
Aangezien het opnieuw de laatste avond van de week was, hadden we 's avonds een overheerlijke BBQ (met een biertje haha).
VRIJDAG
We hadden maar toestemming gekregen om 1 dag op het prive-land te werken, dus we hadden geen werk voor vandaag. Jono stelde voor om al vroeger naar Brisbane te vertrekken en onderweg enkele stops te maken, dus gingen we op weg. We stopten onder andere bij 'The Governor's Chair, een uitkijkpunt waar je overzicht had over een grote vallei. Prachtig uitzicht.
Rond 2u kwamen we aan in Brisbane, en ik werd al opgewacht door iemand aan de transit centre. Jullie kunnen vast al raden wie haha. Ik was blij van haar terug te zien. Dit maakt mijn reis nog extra leuk, af en toe een bekend gezicht terugzien en er tijd mee kunnen doorbrengen. Ze heeft een pracht van een karakter. Compleet tegenovergesteld van het mijne, dat is waarschijnlijk waarom het zo goed klikt tussen ons. Onze meningen zijn bijna op elk vlak verschillend, en dat leidt tot hilarische discussies. We hebben echter wel 3 dezelfde grote passies: honden, reizen en elkaar.
's Avonds gingen we samen wat drinken op South Bank, het deeltje van Brisbane dat we alletwee het leukst vonden. Het is er rustiger dan in de rest van de stad. Daarna gingen we naar de cinema, naar 'Bad Neighbours'. Zac Afron speelt er in mee en Matilda wilde hem echt zien dus had ik voorgesteld om samen te gaan. Lang geleden dat ik zo hard om een film had gelachen. Echt goed.
ZATERDAG
Mijn avontuur in Brisbane zit er op.. jammergenoeg. In de voormiddag moest ik al terug afscheid nemen van Matilda, dit keer voor 2 weken..
Ik nam de Airtrain naar Brisbane Airport en wandelde richting check-in. Ik maakte me echt zorgen om het gewicht van mijn valies, en terecht. Toen ik mijn valies woog in de inkomsthal zat ik er 3kg boven. Verdorie. Ik kon op niets komen dat ik zomaar kon weggooien dus heb ik met gigantisch veel pijn in het hart mijn skateboardje weggedaan.. iets waar ik later veel spijt van zou hebben..
Nu goed. ik nam mijn vlucht naar Cairns. Prachtig uitzicht vanuit het vliegtuig over de koraalriffen. Ik kwam toe in Cairns, stapte uit de luchthaven en voelde metteen de tropische warmte op mij drukken. Oef. 5 minuten later begon het te gieten. Ik begon zo mijn twijfels te krijgen over mijn keuze om zo snel naar het noorden te gaan.
Ik nam de shuttlebus naar mijn hostel, The Northern Greenhouse. Dik in orde.
Ik had geen energie meer om nog rond te lopen in Cairns en dus viel ik als een blok in slaap.
ZONDAG & MAANDAG
Deze 2 dagen spendeerde ik grotendeels in de hostel. Ik ging echter regelmatig naar het stadscentrum, ging 's avonds uit met nieuwe vrienden en ging elkz ochtend gaan lopen op de Esplanade, een speciaal aangelegd voetpad vlak naast het water. 's Avonds waren er regelmatig muzikanten die het nog eens extra magisch maakten. Dit deed me terug verliefd worden op Cairns.
Op maandagavond was ik van plan om op tijd te gaan slapen, maar plots kwamen er nog 2 mensen toe in de kamer: Fred en Holly. En raad eens? Beiden doen vrijwilligerswerk in Wildlife Habitat voor 1 maand. We bleven tot laat bijpraten.
Willen jullie graag weten hoe mijn eerste week in het Wildlife Habitat in Port Douglas er aan toe ging? Kijk dan zeker uit naar mijn volgende blogbericht!
Ik weet dat ik beloofd had om foto's te uploaden, maar ik heb onlangs een mailtje gekregen waarin stond dat mijn VIP pakket van WaarBenJij.nu verlopen is. Dit VIPpakket zorgde ervoor dat ik meer foto's kon uploaden. Nu zit ik echter over mij limiet. Er wordt aan gewerkt, dus zodra mijn VIP terug actief is upload ik foto's!
Tot volgende week!!!
Mijn laatste week bij het conservation team, gevolgt door de trip naar mijn laatste bestemming: Cairns!
Enjoy!
MAANDAG
Opnieuw vroeg uit de veren, klaar voor de laatste week Conservation work! We waren nog met 3 vrijwilligers. Rio, een japanese kerel die amper Engels sprak, Lavender, een chinees meisje dat iets beter Engels sprak en mijzelf. Tot onze grote verbazing kwam Doug ons opnieuw oppikken. Het was zijn 3e week op verplaatsing, wat erg ongewoonlijk was. We gingen op weg naar Warwick, waar we de week zouden spenderen werkend in lokale parken en op kleine stukken prive land rond de Condamine river.
Na een 2tal uur rijden kwamen we toe op een caravanpark net naast de snelweg, wat al wilde zeggen dat het redelijk luid zou zijn. Bijkomende dat de cabin waarin we verbleven uitermate klein was. Maar goed, we hadden de cabin enkel nodig om te slapen en koken, dus dat maakte niet zoveel uit.
In de namiddag ontmoetten we Dawn, een vrouw die we vorige week ook al hadden gezien. Zij zou de hele week samen met ons werken in de parken langs de Condamine river.
Aangezien we daar toch al waren en de trailer bij ons hadden, konden we evengoed al beginnen. Een tijd geleden hadden enkele kinderen nieuwe bomen aangeplant en wij zouden de plaatsen waar die boompjes stonden opnieuw zichtbaar maken, want er waren er veel verdwenen door de mensen van het stad die het gras afmaaiden. Ironisch is dat ik een foto te zien kreeg van de burgemeester van Warwick die trots poseert bij het aanplanten van de nieuwe boompjes, en dan een tijd later de mensen van het stad ze gewoon laat afmaaien.
Nu goed, we hadden in totaal een 300tal nieuwe bomen en planten bij, en die gingen allemaal de grond in.
Veel hadden we niet gedaan vandaag, wat onkruid gewied en water gegeven, maar dat was het zowat.
Na de korte werkshift gingen we rondrijden op de rand van Warwick, op de hoop om koala's te spotten. We zagen een hoop walabi's, maar helaas geen koala.
s' Avonds hadden we nog wat plezier in de veel te kleine keuken met het materiaal dat niet degelijk werkt en daarna doken we onder de dekens.
DINSDAG
De temperatuur was blijkbaar gezakt tot 1°C deze nacht, en ook in de ochtend was het nog onaangenaam fris.
We maakten ons klaar en reden daarna naar het hoofdpark van Warwick.
De hele dag bestond uit het uittrekken van onkruid, kleine 'patches' maken rondom de boompjes die er al stonden en eventueel nieuwe planten zoals Lemandra (waarschijnlijk verkeerd geschreven) of ook wel het 'iron grass' genaamd, te planten. Het kreeg deze bijnaam omdat het en verschrikkelijk taaie plant is en kan overleven in barre omstandigheden.
Moest je denken dat wij die bomen en planten planten om de esthetische waarde van het park te verhogen, zit je verkeerd. Het probleem met rivieren is dat ze verbreden. De wortels van de bomen die wij planten zullen hopelijk dit proces vertragen of zelf zo goed als stoppen.
Na het werk gingen we opnieuw rondrijden, maar aangezien we allemaal redelijk moe waren besloot Doug om het een dag te noemen (dit klinkt niet goed in het Nederlands haha 'let's call it a day') en we besloten om terug te keren naar het karavan park.
WOENSDAG
Opnieuw een plantastische dag voor de boeg, de zon was er vroeg bij dus de kille ochtendtemperatuur was toch aangenaam om in te werken. Rond 10u kwam onze nieuwe teamleader toe.
Doug moest jammergenoeg terugkeren naar Brisbane, en hij werd afgelost door Jono, een zuiver Australische, energieke kerel met een gezond gevoel voor humor.
We namen afscheid van Doug, leerden Jono kennen en gingen dan terug aan de slag. We zaten ondertussen al enkele kilometers verder en hadden al op 3 verschillende plaatsen langs de rivier gewerkt. Maar er was nog veel te doen.
Daar Doug meer geinteresseerd was in de natuur rondom Warwick, wilde Jono eens rondkijken in het stad na het werk. We gingen shoppen, ik mocht zelf enkele biertjes kopen voor 's avonds (wat normaal niet toegelaten was maar hij zou een oogje dichtknijpen haha)
Ook Jono was een schitterende kok. Zelf met het beperkte materiaal dat we ter onzer berschikking hadden toverde hij een heerlijk avondmaal tevoorschijn.
DONDERDAG
Vandaag zou waarschijnlijk de zwaarste dag van de week worden. Met nog een 150-200 planten te gaan moesten we een extra tandje bijsteken. Tegen 10u kregen we versterking van enkele mensen van in het CVA-kantoor in Brisbane, dus het was al iets meer te doen.
We werkten vandaag voornamelijk op prive-grons van een boer. Dawn's job is onder andere ook om rond te gaan bij de boeren om te vragen of ze een stukje van hun land dat tegen de rivier ligt, zouden willen omzetten tot bufferzone, zodat de rivier niet ongecontroleerd kon verbreden. Op die bufferzones hebben we de hele dag nieuwe planten aangeplant.
Aangezien het opnieuw de laatste avond van de week was, hadden we 's avonds een overheerlijke BBQ (met een biertje haha).
VRIJDAG
We hadden maar toestemming gekregen om 1 dag op het prive-land te werken, dus we hadden geen werk voor vandaag. Jono stelde voor om al vroeger naar Brisbane te vertrekken en onderweg enkele stops te maken, dus gingen we op weg. We stopten onder andere bij 'The Governor's Chair, een uitkijkpunt waar je overzicht had over een grote vallei. Prachtig uitzicht.
Rond 2u kwamen we aan in Brisbane, en ik werd al opgewacht door iemand aan de transit centre. Jullie kunnen vast al raden wie haha. Ik was blij van haar terug te zien. Dit maakt mijn reis nog extra leuk, af en toe een bekend gezicht terugzien en er tijd mee kunnen doorbrengen. Ze heeft een pracht van een karakter. Compleet tegenovergesteld van het mijne, dat is waarschijnlijk waarom het zo goed klikt tussen ons. Onze meningen zijn bijna op elk vlak verschillend, en dat leidt tot hilarische discussies. We hebben echter wel 3 dezelfde grote passies: honden, reizen en elkaar.
's Avonds gingen we samen wat drinken op South Bank, het deeltje van Brisbane dat we alletwee het leukst vonden. Het is er rustiger dan in de rest van de stad. Daarna gingen we naar de cinema, naar 'Bad Neighbours'. Zac Afron speelt er in mee en Matilda wilde hem echt zien dus had ik voorgesteld om samen te gaan. Lang geleden dat ik zo hard om een film had gelachen. Echt goed.
ZATERDAG
Mijn avontuur in Brisbane zit er op.. jammergenoeg. In de voormiddag moest ik al terug afscheid nemen van Matilda, dit keer voor 2 weken..
Ik nam de Airtrain naar Brisbane Airport en wandelde richting check-in. Ik maakte me echt zorgen om het gewicht van mijn valies, en terecht. Toen ik mijn valies woog in de inkomsthal zat ik er 3kg boven. Verdorie. Ik kon op niets komen dat ik zomaar kon weggooien dus heb ik met gigantisch veel pijn in het hart mijn skateboardje weggedaan.. iets waar ik later veel spijt van zou hebben..
Nu goed. ik nam mijn vlucht naar Cairns. Prachtig uitzicht vanuit het vliegtuig over de koraalriffen. Ik kwam toe in Cairns, stapte uit de luchthaven en voelde metteen de tropische warmte op mij drukken. Oef. 5 minuten later begon het te gieten. Ik begon zo mijn twijfels te krijgen over mijn keuze om zo snel naar het noorden te gaan.
Ik nam de shuttlebus naar mijn hostel, The Northern Greenhouse. Dik in orde.
Ik had geen energie meer om nog rond te lopen in Cairns en dus viel ik als een blok in slaap.
ZONDAG & MAANDAG
Deze 2 dagen spendeerde ik grotendeels in de hostel. Ik ging echter regelmatig naar het stadscentrum, ging 's avonds uit met nieuwe vrienden en ging elkz ochtend gaan lopen op de Esplanade, een speciaal aangelegd voetpad vlak naast het water. 's Avonds waren er regelmatig muzikanten die het nog eens extra magisch maakten. Dit deed me terug verliefd worden op Cairns.
Op maandagavond was ik van plan om op tijd te gaan slapen, maar plots kwamen er nog 2 mensen toe in de kamer: Fred en Holly. En raad eens? Beiden doen vrijwilligerswerk in Wildlife Habitat voor 1 maand. We bleven tot laat bijpraten.
Willen jullie graag weten hoe mijn eerste week in het Wildlife Habitat in Port Douglas er aan toe ging? Kijk dan zeker uit naar mijn volgende blogbericht!
Ik weet dat ik beloofd had om foto's te uploaden, maar ik heb onlangs een mailtje gekregen waarin stond dat mijn VIP pakket van WaarBenJij.nu verlopen is. Dit VIPpakket zorgde ervoor dat ik meer foto's kon uploaden. Nu zit ik echter over mij limiet. Er wordt aan gewerkt, dus zodra mijn VIP terug actief is upload ik foto's!
Tot volgende week!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
