Een Prachtige Afsluiter!

Hallo beste bloggertjes!

Dit was het dan.. Mijn laatste week In Zuid-Afrika.. Het is een prachtige tijd geweest. Echt. Ik Heb veel mensen leren kennen... vrienden voor het leven. En net zoals bij mijn vertrek in Brussel zijn er ook hier traantjes geweest.
Het meeste van al zal ik Christie en Paul missen... Ze waren als ouders voor mij... probeerden me op te vrolijken wanneer ik droef was, preekten over hoe belangrijk studeren was, liepen achter mijn voeten om alles op te rapen dat ik liet rondslingeren enzovoort.

Dit is een ervaring voor het leven. Het was de eerste keer op mijn eentje en het was meteen jackpot. Ik heb herinneringen vastgelegd die zelf met de hardste schuurborstel in de wereld niet meer kunnen uitgewist worden.

Maar goed.. Genoeg emotioneel gedoe! Zoals ik zei.. Hier volgt mijn laatste week! En ik moet zeggen.. Een betere afsluiter kon ik me niet inbeelden.

MAANDAG

Op de morningdrive in Mduna werd er niet veel gespot.. Tot mijn grote verbazing haha :p
Het maakte niet veel uit want ik zat met Ben op dezelfde truck en 2 Belgen in 1 voertuig is altijd fun.

Na de drive was het tijd voor lodge antics. We kregen de taak om de veggi garden een onderhoudsbeurt te geven. Het kruid vloog langs alle kanten en niet alleen de planten kregen water over zich heen, maar ook sommige volunteers :p.

In de namiddag hadden we wat downtime om te recupereren van de vroege drive, en ook om voor te bereiden om de lange night drive.

De night drive begon fantastisch. We kregen signaal van een van de lionesses en reden ernaar toe. We zagen alle 4 de vrouwtjes tesamen. Ze hadden zich een luxeverblijf voor de avond aangeschaft. Een grote kom van ongeveer 25 m doorsnede met een plas water langs de kant en zachte ondergrond. Het was prachtig om te zien hoe ze allemaal zo rustig lagen te slapen in hun luxueuze omgeving.
De rest van de night drive sloeg een beetje tegen. De regenvlagen bleven niet langer uit en al snel zaten we allemaal gezellig in ons dekentje gewikkeld. We zagen nog 1 mongoose (gelijkaardig aan een ferret) maar dat was het dan ook zowat.

DINSDAG

Om 6 uur vertrokken we voor conservation work. Opnieuw Chromoleana. Die verdomde plant bleef zich maar verder uitstrekken over het reservaat en het was onze taak en ons doel om het stuk naast de weg volledig chromoleana-vrij te maken! We zitten nu ongeveer aan een 8-tal kilometers, maar we hebben nog een grooooot stuk te gaan.
Opnieuw waren Paul, Christie, Cela (onze driver) en ik de 'Firestarters'. Het was verschrikkelijk warm en al snel hadden we geen water meer. Mijn hoofd begon pijn te doen maar Paul zegt altijd "It's just pain, boy. Keep your head up!" Dus ik beet nog een halfuurtje op mijn tanden en dan gingen we terug naar de lodge.

Na conservation hadden de oude volunteers (ik ook dus!) feedback session met Amanda 'de grote baas'. Ze is altijd heel lief. Sommigen onder jullie zullen wel weten dat ik niet zo goed ben in zeggen hoe ik mij voel over sommige dingen dus ik besliste dat ik een brief voor haar zou schrijven waarin stond dat het concept van research analysis me niet echt lag en waarin ik vroeg of ze geen alternatief kon voorstellen voor mensen die net zoals ik dachten.

In de namiddag hadden we Mduna drive. We slaagden erin om het signaal van de Mduna ellies op te pikken, wat al groot nieuws was, en na een tijdje zoeken zagen we ze ook. Ik was echt blij dat ik ze nog eens had gezien in mijn laatste week. Toen we richting de ellies reden, fluisterde Ben plots "Lions!" De 4 vrouwtjes die we de week voordien hadden vrijgelaten vanuit de Boma, zaten op hun gemakje langs de zijkant van de weg, nog geen halve meter van mij. Ze staarden me aan met die grote, diepe ogen van hen. We beslissten echter om verder te gaan zodat we de ellies niet uit het oog verloren.
We reden hen voorbij en stopten wat verder om te kijken welke richting ze uitliepen. Tot onze grote verbazing kwam de matriarch, het oudste en dominante vrouwtje, achter onze truck op de weg uit en startte langzaam maar zeker richting ons te lopen. Ze bleef staan op zo'n 4 meter van de achterkant van de truck, waar ik zat. Het was adembenemend en tevens goed nieuws want ze zag er vrij rustig uit, wat wilde zeggen dat ze begonnen gewend te worden aan de trucks.
De rest van de herd liep in een boog om de truck heen en later volgde de Matriarch hen. Cela besloot om hen nog een stukje te volgen maar de matriarch had genoeg truck gehad voor 1 dag en deed een waarschuwingsaanval. We reden wat achteruit en toen ze zich omdraaide, greep ze een grote tak met haar slurf en brak die doormidden. Ze leek te zeggen "Kom nog eens in mijn buurt en ik zal jullie breken".

WOENSDAG

Morning drive op Thanda. Wij zaten op de lion truck en het interessante was dat nu Tyela vrijgelaten was uit de Boma, hij teruggekeerd was naar Thanda (hij was voor Skhondla Khondla de dominante leeuw van de North Pride) en nu moest kampen met Skhondla Khondla, de huidige dominante leeuw.
Ze zagen er beiden redelijk rustig uit en liepen achter elkaar over de weg, Skhondla Khondla vooraan. Tyela stopte hier en daar om zijn geur op de struiken achter te laten of een plasje te doen, kortom om te laten weten dat hij terug was. Skhondla Khondla probeerde ook eens een struik te 'scentmarken', maar dat stond Tyela niet aan en hij liep er grommend naartoe. Ik heb het op video.
Daarna gingen we nog snel eens checken of de cheetah brothers aan de fenceline van de north gate lagen en jawel hoor, ze lagen languit op de grond, midden op de weg.

Na de drive hadden we de mogelijkheid om naar Ghost Mountain Inn te gaan. Sommigen waren er enkele weken eerder al geweest, maar ik was ziek die dag dus deze keer wilde ik zeker meegaan.

We kwamen toe in de prachtige Ghost Mountain Inn en bestelden wat we graag wilden voor middageten. Zoals wel vaker gebeurde, bestelde ik een chicken burger. Wonder boven wonder ben ik nog niet dikker geworden hahaha.
We vertrokken rond 11 uur met een truck richting het grote meer waar we een boottocht op zouden maken. Het was een prachtige toer rond het meer en we zagen veel dieren langs de waterkant drinken. Het was echter extreem warm en enkelen onder ons liepen een zonnebrand op.
Het hoogtepunt was echter een herd van olifanten (ongeveer 60 in totaal) die langs het water kwam spelen er er later ook in ging zwemmen.

Na de boottocht gingen we terug naar de Inn, waar ik mijn overheerlijke chickenburger had. Daarna keerden we terug naar de lodge.

Rond 3 uur hadden we nog in drive in Thanda. We waren allemaal redelijk moe omdat we zoveel zon hadden gehad op de boottocht. Maar omdat het mijn laatste week was, moest ik op mijn tanden bijten en mijzelf verplichten om alle drives mee te doen, hoe slecht ik mij ook voelde.
We kregen een klapband achter een halfuurtje ofzo, en de reserveband was ook plat. We moesten dus wachten op de andere truck om onze band naar Base Camp te brengen, te laten repareren en terugkomen. Omdat we toch moesten stilzitten, begon Tara wat verhalen rond bepaalde bomen en planten te vertellen. We verzonnen ook wat spelletjes om de tijd te verdrijven en eerlijk gezegd, heb ik me niet echt verveeld. Na een tijdje kwam de andere truck terug en ik verving het wiel. (Ben je trots op me, papa?)

DONDERDAG

Conservation work at 6, terug Chromoleana. Die verdraaide plant begint er langs mijn oren uit te komen. Opnieuw werd ik gevraagd als firestarter, dus opnieuw het meeste zweten :p

Na conservation hadden we een meeting met Amanda. Ze had mijn brief duidelijk gelezen en stelde aan de groep het principe RTP voor, Research Tasks & Projects. Mensen die bezig waren met projecten waren welkom om daaraan verder te werken, mensen die liever iets fysieks zouden doen, kregen een to-do lijst van dingen die nog moeten gebeuren rond de lodge. Ze vroeg specifiek aan mij of ik het bleken van de botten die vroeger in de Braai-area lagen, wilde starten. Ik was zo blij. Ze wil de botten op een rek tentoonstellen voor als er jongere kinderen op bezoek komen, educatief enz.

In de namiddag hadden we eerst de Sundowners quiz, en daarna vertrokken we voor een korte drive naar Mduna, die eindigde op een plaats waar we de quiz verderzetten en op het gemakje iets dronken. Ik kon het niet laten en stelde voor om impala poo te spuwen, je weet wel, dat Afrikaans wedstrijdje. Alleen Ben zag het echter zitten en omdat we geen impala poo vonden gebruikten we maar giraffe poo. :p De poo die we gebruiken is oud trouwens. Het is compleet uitgedroogd en smakeloos. We gebruiken alleen poo van herbivoren, dus het bevat enkel gras. Not a big deal. Vanzelfsprekend werd ik tot champion of poo-spitting gekroond. :p Bij de quiz eindigden we als 2de.

VRIJDAG

In de ochtend vertrokken we op drive in Mduna. Ik verwachtte niet veel dieren te zien, want het was al verschrikkelijk heet om 5 uur 's ochtends. Op de weg naar Mduna kwamen we echter 4 hyena's tegen. Ze zijn zo lelijk, maar tevens zo fascinerend. Hun loop/drafje is zo mooi om naar te kijken. Hyena zijn Stamina dieren, gebouwd voor uithoudingsvermogen. Hun jaagtechniek is hun prooi achtervolgen tot ze uitgeput zijn. Het typische giechelen wordt enkel gehoord als ze aan het eten zijn. Hyena's hebben 14 verschillende roepen, wat toch redelijk veel is. De meest voorkomende is diegene die we 's avonds vaak rond de lodge hoorden, de wwwwoooop! Erg mooi om te horen.
Verder op de drive zagen we niet zoveel. We kwamen echter wel een soort kameleon/hagedis tegen. Ik moet de naam nog eens navragen. Hij was net een krekel aan het opeten en vond het leuk om even voor de foto te poseren.

In de namiddag hadden we Thanda drive, ik zat op de large predators truck. We besloten om eerst eens de fenceline van North Gate te checken, om te zien of de cheetah brothers er niet zaten. Tot onze grote verbazing konden we ze niet vinden. We gingen dus maar eens gaan kijken naar een watering hole. Het was warm dus er was kans dat we wat fotootjes van drinkende dieren konden maken. En kijk eens aan, onder een boom naast het water lagen de cheetah brothers te puffen in de schaduw. We spendeerden wat tijd om foto's te maken en gingen dan naar een ander watering hole, waar we 5 white rhino spotten... waw. Deze drive beloofde goed te worden. We namen opnieuw wat foto's van de drinkende neushoorns en besloten dan om het signaal van Skhondla Khondla en Tyela eens te proberen.
Tot onze grote verbazing kwamen de signalen niet van dezelfde plaats, wat wilde zeggen dat ze opgesplitst waren? Het signaal van Skhondla Khondla kwam echter van heel dichtbij en we moesten maar 100 m rijden om de oude man op zijn eentje onder een struik te zien chillen.
We gingen daarna op zoek naar Tyela, want we wilden weten waarom ze zich opgesplitst hadden. Na een halfuurtje zoeken vonden we hem uiteindelijk met 2 wijfjes. Dat wilde dus zeggen dat Tyela opnieuw de dominante leeuw is geworden van de North Pride.
We spendeerden wat tijd om de wijfjes te identificeren en hun sociale interacties te noteren en kregen plots oproep van Richard, een driver die vroeger voor ons reed, maar nu voor Thanda werkt. Hij had een leopard gezien. Wij meteen door het dolle heen. Ik zou een leopard zien op mijn laatste drive!
We reden er als de bliksem naar toe. Hij had hem echter gespot in South Gate.. Wat compleet de andere kant van Thanda was. Maar zoeven deden we! Het was echter al te laat.. Hij zat in een boom maar was in het lange gras gesprongen omdat hij teveel aandacht kreeg. We reden nog een goed halfuur rond in het lange gras, maar tevergeefs.
Het maakte niet uit, want deze drive was al ongelofelijk goed geweest.
Toen we uit het gras kwamen ontdekten we dat onze band plat stond. Iedereen riep in koor mijn naam en ik wist hoe laat het was. Kwart na 4. Ik sprong uit de truck en verving de band samen met Cela, de driver.

Toen we weer in de lodge kwamen, was het tijd om ons klaar te maken voor pubnight. Ik had een overheerlijke steak met egg en chips. We speelden pool, dronken misschien net iets teveel en kropen misschien net iets te laat in ons bed.

ZATERDAG

Ik had een compleet schema opgesteld voor vandaag. Op de terugrit van de pub gisterenavond had ik mij laten ompraten door Christie en Paul, en ik had hen beloofd om ontbijt op bed te brengen. Ik stond dus op om 6 uur in de morgen en begon mijn valies te maken. Tot mijn grote verbazing was ik enkel mijn pet (vergeten in St Lucia), mijn bergschoen (hyena), mijn flipflop (hyena) en een tshirt (ging naar de community) kwijt. IK HAD AL MIJN SOKKEN EN ONDERBROEKEN!!!!!!!!!! Alles pastte netjes in mijn valies en ik moest zelf niet duwen om hem dicht te krijgen.

Daarna kwam ik mijn belofte na en maakte ontbijt voor Christie en Paul. Ze hadden niet verwacht van mij zo vroeg op te zien, laat staan dat ik ze ontbijt bracht.

Rond 9 uur begon ik met mijn taak: het poetsen van botten. Ik had maar 1 dag meer over, dus veel kon ik niet doen. Ik besloot om de grootste schedel te nemen, die van een zwarte neushoorn.
Ik heb in totaal meer dan 6 uur gepoetst aan die schedel, maar ik vond het een leuke taak. Ik had verder ook nog een leeuwenschedel gepoetst.

Rond 4 uur knipte Christie mijn haar, zodat ik als een propere jongen naar huis kon gaan.

We speelden daarna nog wat in het zwembad en rond 7 uur was het tijd voor braai. Het was mijn laatste avond dus ik zou ervan genieten. En genoten heb ik gedaan.

ZONDAG

Ik stond redelijk vroeg op om op mijn gemak mijn rugzak te vullen en afscheid te nemen van de lodge en het mooie uitzicht er rond.
Rond 8 uur was het grote moment aangekomen... en ik kon de tranen niet langer inhouden. Ook Christie stond met tranen in haar ogen en ik moest hen beloven dat ik hen zou uitnodigen voor mijn bruiloft. Ik heb het beloofd. Het was een pijnlijk en lang moment, maar we moesten verder. Ik zat nog een tijdje in de taxi te snikken, op naar Durban.

In Durban aangekomen, hadden we ontbijt/middagmaal in de Mug&Beans. Rond 1 uur vertrokken Fiona en ik (ja, toevallig verbleef er nog iemand in de Happy Hippo!) samen met de shuttle richting ons hostel. We spendeerden de namiddag op het gemakje, deden wat winkeltjes en gingen 's avonds uit eten in Moyo, een prachtig restaurant.

MAANDAGMORGEN

Ik voeg eventjes toe hoe ik me momenteel voel.. Ik heb een prachtige tijd gehad hier, en het is met pijn in het hart dat ik moet vertrekken. Maar langs de andere kan heb ik ook het gevoel dat het mooi is geweest. Ik wil terug naar mijn familie, gezin, en vooral mijn vriendin.

Beste iedereen die dit leest, dank jullie wel om trouw mijn blog op te volgen en erop te reageren. Het zette me aan om elke week opnieuw mijn verhaal hier te doen.
Ik hoop dat ik elk van jullie heel binnenkort te zien zal krijgen, want ik heb jullie verschrikkelijk hard gemist.

De foto's van mijn laatste week zal ik uploaden als ik terug thuis ben (dinsdag rond 14 uur zal ik landen in Zaventem)

Tot in België!!!

Jelle